kapı kapalı
kayıp anahtar
ateş küle
kül rüzgara karıştı
sen uzun ara
sen tedavülden kalkmış para
hüznün iki eli yakama yapıştı
meçhul duygular
aşikar yalnızlıklara alıştı





bu yalan sizin eseriniz artık
bu kuyruklu vebal
ibret katıyorum
farzı mahal inıza
cinnet
şiirlerimi bile ıskaladınız



ne dokunaklı bir eylemdir unutmak
bir yaştan sonra
istediğimiz biraz sessizlikti
kimsesizlik değil
365 gün 24 saat
ömür boyu 4 mevsim




beni düşünmeyin
ben yaşarım
saatleri kurarak
cevabı belirsiz soru olarak yaşarım
nasıl konuştuğumuz değil
neyi anlatmak istediğimiz önemli
çünkü yaşamak
ağlamak kadar salaş ve ıslak




vur nalına
vur mıhına
tutulan adaklara
yakılan mumlara inat




bir başına sevgisiz
kaç aceleye yenildiniz
bu musibet
bu çıplak ceset
kime aittir diye sordum
susmayı tercih ettiniz




kapandınız
tufandınız
sözde laf yapandınız
niye soru sorulunca apışıp da kaldınız




trikotajın izi kendi ellerinizle ördünüz
bir ters
bir yüz
öykündünüz
ne çabuk da döküldünüz




siz gizdiniz
biz biz
şiştiniz
piştiniz
hepiniz ektiğinizi biçtiniz