ÇİÇEKLER İÇİNDE (484)

Çiçekler içinde bir güzel gördüm.
Beyazlar giyinmiş güller süs olmuş.
Öyle de güzel ki, hatırın sordum.
Biraz mahcup idi diller sus olmuş.

Yüzünde gülücük gözleri ışık.
Bakışını gördüm dedim bu aşık.
Duruşu bir sevda içten barışık.
Herkes ona hayran eller sus olmuş.

Avucunda gül var duruşu güzel.
Gül goncası gibi oluşu güzel.
Bu sevdanın kalbe vuruşu güzel.
Seherlerde esen yeller sus olmuş.

Söylüyormuş sözü tebessüm ile.
Teyiden doğrular gözleri bile.
Biriken duygular dönmüş sebile.
Yeşile dönüşen dallar sus olmuş.

Duyulurmuş methi ta uzaklardan.
Ovalar yaylalar bahçe bağlardan.
Bu güzellik için yüce dağlardan.
Kopup gelen sular seller sus olmuş.

Tatlı bir dili var içten söylenir.
Açan bütün güller ona imrenir.
Ta yürekten sever aşktan demlenir.
Seslendirilen saz teller sus olmuş.

Mutluluk sırrına şunu söylemiş.
Allahım var çünkü yanımda demiş.
Yüreğine koymuş dua eylemiş.
Bilen-bilmeyenler kullar sus olmuş.

Zayi Ozan görmüş onda ezeli.
Yaşadıkları da onun özeli.
Ondan güzeli yok o en güzeli.
Sımsıkı saracak kollar sus olmuş.

ZAYİ OZAN – İlhan ATEŞ
Ankara, 01/06/2018 Cuma
Yayın : 02/06/2018 Cumartesi
www.edebiyatdefteri.com/siir/1167844/