şehrin ortasında park
parkın ortasında ağaç
ağacın gölgesinde biz
ellerimizde çam sakızı
yani çoban armağanı
dilimizde kız kulesi
çamlıca tepesi
birde martıların zılgıt sesi
yarısı umut
yarısı bulut
bir düş çilesi



etraf yorgun
eşrafta
biraz balans kokar
birazda turbulans
bu İstanbul un seciye si




çan sesleri
ezan sesleri
vakit alır serzenişleri
baktığımda hala duruyor vitrinde ağustos böcekleri



ayıptır söylemesi
biz yeşil köylüyüz
orta boylu
kim tutar Asmalı Mescit i
Beyazıt i
zoka i kim yutar



Vefada bozayı
Emir gân da çayı hala özleriz
birde deniz martıları
çek üstüne yarabbi şükürleri

meddüzlar i
yakamozlar i
yalan değil eskiliğim
miskinlik im yalan değil




dilzar im
şermezar im
hala intizar im
bir kahır var sırtıma yüklendiğim
birde zahir
oda ıslak giyindiğim
oda kıskıvrak yakalan i verdiğim