Makberden Göklere Ağıt

Ben bilirim eskiyi milattan öncesini
Bu topraklar bu sular artık saf temiz değil
Kimler tarumar etmiş İlah düşüncesini
Yüzler zifir,kalp kömür,insancıklar biz değil

Değil mi ki nanköre secde eder adamlar
Billur nursuz,ışıksız,sokaklar fanus değil
Gözler muhtaç yaşlara anam mezardan ağlar
Yitirilen ar değil kaybolan namus değil

Değil mi ki kalplere vurulur kelepçeler
Değil mi midelere düşen afiyet değil
Değil mi ki hurdaya çıkarılmış ilimler
Değil mi ibadetler Allah’a niyet değil

Makber olurdu bana kin gütmeyen toprağım
Örtülen toprak değil gömülen tenim değil
Heyhat kurudu dallar yere düştü yaprağım
Ne çağlara layığız ne bu çağ benim değil

Birgün kalkarsa makber göklere intizara
Pak alınlar şad olur iffeti satan değil
Artık melekler inmez şafaklar da yollara
Yollar girift,yollar dar,topraklar vatan değil
Vatanı vatan eden makberde yatan değil...

Prof.dr.k.a.gazioğlu

lacivert dergisi

Dergah-hece-yedi iklim