Kocadım şu koca şehirde

Kaç semt değiştirdim şu şehirde
Mahalle dolu insanlar geldi geçti
Yüzleri okurdum sonra kıyafetleri
Ardından sözleri atardım cebime
Gerektiğinde karşı sözü bulmaya

Geceden yollara çıktım seneler
Sade sessiz gökyüzü ve yıldızlar
Herkes sıcak yatak derin uykuda
Ördeği civcivi yuvada bıraktığım
Ekmek parası kovaladığım günler

Geceleri köpekler bir tuhaf havlar
Ya et kokusu ya insan kokusundan
Bazı ilahi bir gizlilikten bahis dilleri
Sezersin sokak aralarını adımlarken
Hırsız arsız evsiz ava çıkmış yolsuzu

Tanımak öyle kolay değil övünme
İnsan çıkara bağlanmış bukalemun
Ne zaman meleksi kanadı çırpacağı
Ne zaman vampir dişlerini takacağı
Asla ve asla belli olmayan mahlukat

Su gibi aktı gitti ömür debdebede
Farkında bile olmadık devri daimin
Artık eşrafından sayılır olduk semtin
Herkes birbirinin soy seceresine vakıf
Ve okunan salaları isimsiz bilir olduk

Ahmet Coşkun