Kendimle koşmak

Bazen kızıyorum
kendimi alıp götürüp bir kayadan atmaya
şunu şu bunu bu yapsaydım eyvahı
kendime acı vermek
hıncımı hınçla almak duygusu sarıyor
sonra mazoşistmıyım lan diyorum
sil baştan

hani birinin dediği gibi
olması gereken olur sen ne dersen de
’akacak kan damarda durmaz’ mış
çıkmaya bir bahane bulur

kendimi sevdiğim anlarım çok
bir kediyi beslerken
ezan okunurken köpeklerin havlaması
gözlerimi yaşartır
birine merhaba günaydın derken
Kemal Sunal gelir aklıma
ben iyi adamım la diyorum
narsistliğim kabarır

yaşam işte
eksiye düşünce artıyı abartır
artıyı bulunca eksiyi yontur

hesapla yaşamakta bir ömür
düzelte düzelte bir adım ileri derken
galiba mesafe kısalırken ağır basıyor
kurcalar zihin

hele hesap soramadıklarım kaldıysa
intiharım gelir

Coşkûnî