Şahı gül dalında öter bülbül hoş.
Mana kokar her an, mana da sarhoş,
Kalbim sana açık, olur mu hiç loş ?
Yanar gelir sana ya Resûlallah.

Edeple eğildin beşer üstünü,
İnfakla dağıttın malla mülkünü,
Gün seni anlamak, idrakla dünü,
Sevebilmek içten ya Resûlallah.

Seni bilmeyen naçar derinden,
Nasibi kesiktir umman enginden,
Razı değil gönül fırlar yerinden,
Ey yüceden Nebi ya Resûlallah.

Seni anlasaydık yollar gül ile,
Merhamet kokardı miski yar ile,
Dile gelirdi taş kayalar bile,
Canım feda derdi ya Resûlallah.

Küçük bir çocuğun kalbine sığan,
Numune-i timsal Rahmânı Rahmân,
İncili dişleri gülümser her an,
Tebessümler yayar ya Resûlallah.

Ruhum vuslata aç gurbet elinde,
Anmaz olmuş kimse yok ki dilinde,
Ta şuramdan kopar, tespih elimde,
Affet bizi affet ya Resûlallah.

İrfan Yıldırım Çevik