26
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1623
Okunma
Her gün yürüyorum kendi içime,
Ortak arıyorum yeni suçuma,
Kar yağar bu yüzden her dem saçıma;
Düştüğüm yollarda kalırım yalnız,
Dediler kargadan olmaz kılavuz.
Bütün yaptıklarım, kendi eserim,
Ben yaparım, ben severim, küserim,
Açlık çeker yine doymaz hislerim;
Hep kalır gözlerim, benden uzakta,
Dindir bu ağrımı yüzüme bak da !
Gel dediler çık dünyanın damına,
İç dediler aldırma sen demine,
Eğildim de bir kez baktım da yine;
Korkularım nasıl arttı bir bilsen,
Yaramıza merhem, olur mu gelsen ?
Benim kavgam hep kendimle, kime ne!
Oturtmuşlar beni kaypak dümene,
Çevirdikçe çeker hep aynı yöne;
Dediler ki, bu gidişle varılmaz,
Fay hattına, yeni bina kurulmaz.
Her depremde aldım bir başka yara,
Kaç zamandır bakmam ben aynalara,
Salın beni kamçılanmış sulara;
Elli yıllık yangınımı dindirsin;
Yangınlardan sonra çıka gelirsin...
Hayrettin YAZICI