I
Arzın ve göğün kralı geliyor İstanbul’a
Tam burayı gösteriyor elindeki pusula

Dizüstü çöker binalar, yüz gözlü taştan devler
»Gözlerini« tamamen yumar, mezar gibi evler

»Plak« gibi döner yer altındaki tabakalar
Asır oluverir geçmek bilmeyen dakikalar

Azrail dokununca, yer altındaki damara
Yaklaşır iki kara ve kayıp olur Marmara

Daha sonra yüce Kral’ım Mekke’ye geçer
Temizlik için metruk evini Kabe’yi seçer

Savrulur havada binalar, betondan bloklar
Düşer inanmayan göğüslere, misal-i oklar

II
Bunların yoktur öbür dünyada yatacak yeri
Hakperest olurlardı, sevselerdi Peygamberi

Yalakanın dişleri tarak, nefesi fön olmuş
Kıllarını tararken sözü, biraz dön olmuş

Şöyle bakıyorum da, hırsızlara çok rağbet var
Çalmaktan yorulanlara, zehir değil şerbet var

Bu kırk haramiler helalden dem vuruyorlar dem
Niye çalıyorlar, bu kadar “dindarlarsa” madem?

Bu topraklarda son din İslam en büyük parya
Dürüst ve adil olmak, Müslümanlara angarya