Her gün aklımdasın, geçiyor kışlar
Kalbim sende kaldı, özlemindeyim
Geceler boyunca, çocuklar ağlar
Anne, anne, anne, ninniler söyle.

Arıyorum şimdi, çocukluğumu
Ben çocuğum bu gün, bana dokunma
Bu oyun seninle, sensiz olur mu
Anne gözlerinden, beni sakınma.

Kucağında uyut, üşüdüm Anne
Saçlarımı okşa, gel bu gün gitme
Geri döneyim ben, o şen günlere
Besteler seninle, bizi terk etme.

Kış mevsimi geldi, yaprak döküldü
Yok artık saçında, oluşan bukle
Uğurlarken seni, kalbim söküldü
Her yaprak dökümü, üşüdüm anne.

Kayboldun ansızın, hayale benzer
Duvarda asılı, resimlerdesin
Etrafında gülen, melekler gezer
Kapkara sevdalı, gönüllerdesin.

Saçına taç yaptım, o çiçeklerden
Takayım ne olur, dur üzme beni
Tacında uçuşan, kelebeklerden
Kızma bana anne, kıskandım seni.

Hazan gelip geçti, rüzgâr süpürdü
Ben de sensiz kaldım, öksüzüm Anne
Bu gün ankara’nın, sokakları boş
Arada sırada, geliver bize.

Bilmesin bülbül, yas, bağladığımı
El ele gezelim, o gün seninle
Geceler boyunca, ağladığımı
Kimseler duymasın, olur mu anne.

Her gün rüyamdasın, taç’ın var nurdan
Melekler getirir, kanatlarında
Beyazlar içinde, elbisen kardan
El sallarsın bana, o dolunayda.

Küskün artık bahar, sen yoksun diye
Sana beste yaptım, şarkılardasın
Güle güle anne, bûsem seninle
Kalbim sende kaldı, sen yanımdasın.

Erdal YILMAZ