Çok çabuk sevdim seni.
Çölde bir yağmur gibi.
Çok çabuk sevdim seni.
Annemi sevdiğim gibi...

Sorgusuz sualsiz açtım kollarımı.
Bilemedim aşkı.
Her gece kanayıp ve uyandığımda kabuk tutan bir yara olduğunu....

Ve çok geç anladım mesafeleri.
Sol yanımda ki yarayı deşen neşterin sahibini...

Ve nedense sana attığım her adımda uzaklaşıyorum.
Kaç kilometre yürüdüğümü hatırlamıyorum.
Bilmiyorum fizikten de hiç anlamıyorum.
Ama sol yanımdasın sanki.
Hissediyorum...
Ve ne zaman adını söylesem kesiliyorum.
Yürümekten yoruluyorum.
Varamıyorum sana...
Meğer mesafeler ne kadar vefâsızmış bana...

Ne bileyim...
Ayaklarım da yırtılmış bir papuç, üzerimde ise bir yamalı gömlek.
Çöl oluyorsun bana...
Allah cezasını versin mesafelerin...
Hani aşktın, aşka dâhildin...
Vuslattın...
Hayır..!
Sen vuslatımın katilisin..!

Annem...
Ne bir doğum lekesi,
Ne de çocukluğumdan kalan bir iz bu.
Annem sadece bir kızın bakışı bu...
Annem analar ne kızlar doğuruyor be annem...
Bir bakışıyla mühür vurdu gönlüme...
Ağlamaz dediğin oğlun şimdi günlerdir ağlıyor be anne...
"Anaların duâsı kabul olur" derler...
Duâna muhtâcım...

Annem adı yok bunun...
İçim yanıyor, özlüyorum...
Çok özlüyorum...
Rabbim seni aldı benden.
Onu da almasın duâ et be annem...

İçim yanıyor anne...
İçim çok yanıyor...