rüzgarı değdi saçının tellerinin tenime
kokunu savurdu dört bir yandan
sabahın alacası dolandı sokakların soğuğunu
ve ben aynı parkta aynı banktayım sevgilim
bir ilmek düğümlendi boğazıma
her anışta adını yaşardı gözlerim
fırtınalara kapıldı gönlümdeki çiçekler
alaca karanlıklarda ,kalbimdeki göklerim
ve ben aynı parkta aynı banktayım sevgilim
buğlanmış camlara yazıp yazıp siliyorum adını
nerde bir gözyaşı döken kadın görsem
ve nerde kargaşa olsa ordasın sanıyorum
nerde yanlız bir adam nerde koparılmış bir çiçek varsa
senden biliyorum
ben halen aynı parkta aynı bankta seni bekliyorum
hani şu herzaman beklediğim park
hani çıldırasıya özleyişlerimin
ve senin onca yalan sözlerinin şahidi park
hani o lanet olası
hani o kahrolası güzelliğini serdiğin bank.
en cilalı süslü manzaralarımın ta kendisi
sana bakmak yıldızların ardında koşmaktı
sana bakmak manasızlığın içindebir umandı
sana bakmak cenneti bilmeden yaşamaktı
ey hislerimin altın pusulası
ey hayallerimin kayıp şehir haritası
sana bakmak yaşadığımı bile bile yokolmaktı
içimde bir sen ,utan kendinden
ve utan varlığından
utan , bana varolduğunu söylediğin sevginden
içimde cehennem ateşinden bir kıvılcım
adresi sen rotası sen güzergahı sen
sıralı acılarımın sahibi cennet bakışlı yar
içimde sen, senden öte ,sen
kendi hayalimde yaşattığım, vefasından ödün vermeyen
terketmeyen bir sen
öyle bir senki hislerimin aynası
öyle bir senki canımın kara sevdası
bir tek sen sana hiç benzemeyen