öfkelenme boş geçmiş yıllarına
önce bir düşün neresinde kaldın
geçmiş zamanın
birde umuruna eklemediğin gerçeklerin
ya’da dehlizlerine takıldığın düş sığınaklarının

bir düşün
her gece çiğ olup düşen damlalar
yada güneş nasıl doğuyorsa
ve doğacaktır dün gibi

teyakkuzdayken iklimler hava koşullarına
sende öyle olmalıydın
sallamamalıydın uyutup yarınlarını bilinmezlere
gömmemeliydin umutlarını dehlizlere
umursamalıydın yarını ve yarının getireceklerini
her şey aniden başlayabilir
ve yitirilebilir ansızın

sabredip beklemeliydin
günlerin hatta yılların
bir ırmak gibi akışını
kesmemeliydin her koldan akışını

yıkamalıydın her sabah yüzünü bir avuç umutla
kibirlenmemeliydin siyah beyaz hayata
kanmamalıydın sahte renkli dünyaya
oysa neler saklıydı bilemezsin
bu hayatın koylarında
kızıl acılar etrafını sarsa-da
sabretmeliydin
kucak açarak yarınlara

HÜLYA ÇELİK