İçerlek bir resim çizmiştik geleceğe,
Derinlikleri ayıklamıştık yanlışa düşmemek için;
Akşamın esmerliğini,
Erguvanların kokusunu,
Aşı boyalı duvarların yıpranmış öykülerini,
Sözünün eri kalemlere bağışlamıştık.


Fotoğraf yüzeylerine sinsice kaykılan
Yansı sihirbazı kolpalıkları,
Gözlerini yalandan sakınmayan
Çala fırçalı ressamlara bırakmıştık.


O köşeden bu köşeye kitap boyut,
Bir dergah öğretisine teşne duyguların
Met-cezirlik dışavurumlarını,
Ve de aynı görüş açısına
Biraz sonra yelken kürek girecek,
Ezberlik algılama durumlarını,
Olabildiğince yalın çizgilere bindirerek,
Haritamsı izdüşümlerle
Gönül sayfamıza bent eylemiştik…


Sâhi,
Biz o tasarımın neresindeydik
Hiç düşündün mü?


Hani, ben kelebektim,
Sense bir çizim lâle,
Cennet Boğaziçi’nin Üsküdar yakasında
Gün boyunca el ele,
Uçkun göz temaşa hazzıyla mesrur,
Sefâ Tepesi’ndeydik.


Marmara,
Derya dil ve meltem naz esintilerle
Nihâvent gözlerimizin içten alıklığına,
İlk yaz çiçeklerinden,
Türk-kâri bulutlar silkeliyordu...


Bizse, tarihe not düşebilmek adına,
Asitâne beldemizin,
O billur kent bezekli kum saatimizin,
Ön-asya’dan batıya çağlar öğüten
Diğer-kam üst emel küresindeydik...


Ödevimiz minyatürdü
Ve nice soyut cezbenin resme dönüşmesinde,
Çok bilmiş yeni yetmelere karşı,
Ceffelkalem,
Özgün sanat hevesindeydik…


Çamlıca seyranında, erguvanlar altında,
Ele avuca sığmaz yelpaze çizimlerle
Ustalardan yâdigar örnek işlere göre,
Hafife aldığımız ıslak imzaların da,
Bir hayli gerisindeydik…


Eyy Sevgili,
Anı değeri yüksek bu müşterek eserin
Bütün hakları senin !..?
Tek şartla kabulümdür,
Açık yüreklilikle itiraf etmeliyiz :
Gerçekliği düzleme taşımaksa minyatür,
Bizim kırk yıllık resim,
Ancak bir karikatür ...


Belki, o bile değil,
Ne dersin ?..!