KÜLLER BAŞIMA
Benden sonra baskı yapıp vermişler gelin olmuşsun
Ellerine kına yakıp takmışlar tüller başına
Beni sormuşsun gizlice biraz sararıp solmuşsun
Vay ki benim bu halıma topraklar seller başıma

Üzülmüşsün ağlamışsın ne gelir ki artık elden
Bir yararı yoktur artık güman bulunmaz ki elden
Kırmızı kemeri çıkar at bakalım hadi belden
Bırakma sen atmasınlar yad eller güller başına

Resimlerde gördüm seni biraz üzgün bakıyordun
Sanki o bakışınla şu kalbimi yakıyordun
Erimiş bir buz misali göz yaşınla akıyordun
Duvağını takmak için toplanmış eller başına

Olmuşum çöllerde mecnun ağlar içim bu yaşımda
Günlerce aç gezerim sanki zehir var aşımda
Her geçen bir şeyler söyler bilmezler ki dert başımda
Rahat vermez yaban eller beladır diller başıma

Kalsam cihanda sahipsiz öz kabrimi kazar olsam
Dünyanın derdini yazsam bir kalemsiz yazar olsam
Başım alıp gitsem burdan ziyaretsiz mezar olsam
Kahır çekmek kaderim mi vay benim küller başıma
28/4/2018. H. Işık