3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1271
Okunma
Gurbetteyim seni göremediğim her gün
Seni sen diye çağıramadığım her an
Sensin benim vatanım
Senden ayrıldığım an gurbetteyim
Ben ki yüksek hayaller peşinde koşarken
Seni gördüm ve durakladım
Hayat sana doğru aktı bir su gibi
Ve içinde boğulan sadece ben oldum
Sensiz ortamlarda
Ölüme gidiyor her saniyem
Damla damla
Korku doluyor yüreğim
Senle olmadığım vakitlerde
Sensizlikten değil
Sana bir şey olmasından
Ama tek bir doğru var
Ne olursa olsun
Kim ölürse ölsün korku dolu kalbimde
Sen ama sen varsın
Bir kış günü kar tanesinin altında
Seni görüyorum olmadığın pencerende
Ancak olmadığın zaman sana bakabiliyorum
O kahve gözlerini o zaman anlayabiliyorum
Yalnız akşamlarda
Seni düşünüyorum
Senle uyuyor
Senle uyanıyorum
Yalnız gecelerde
Yalnız kalbim seni buluyor
Dakikada bin kez atıyor
Ama her defasında sen sen diye inliyor
Ve yorgun akşamlar
Seni hatırlatıyor bana
Yorgunluk kahvesi içer gibi
Bakıyorum o kahve gözlerine ve bütün yorgunluğum bitiyor…
Unutulmaz gerçek ölümle buluşuyorum
Bir eylül akşamı yapraklar dökülürken
Resmine bakmak istiyorum yorulan gözlerimle
Ve dinlenmiş bir şekilde gitmek istiyorum mavi gökyüzüne
Ben buradayım bir merdivenin basamağında
Seni görmek istiyorum olmadığın pencerende…
Cevap Yaz