Gönül kıran insanlara ne yürek emanet edilir
Ne de ömür !

Hep onardı sanır insan kırdıklarını
Ta ki bir gün yıkılıp da altında kaldığı an...
Anlar.
Hiç geçmez ki
Ne istersen yap yine de kalır kırık izleri...

Tövbe tutmaz yürek
Hele bir sevmeye görsün
Sabra selameti ekler
Ne göçüp gideni fark eder
Ne de kaçıp giden zamanı
Son koşarak gelir insana
İnsan kaçarak yaklaşır makus sona
Eteğinde hüzün boyalı vakitler
Hepsi de boşa geçmiş.
İnsan
Ruh
Can
Ten
Dayanır ki dayanır
Direnir dağlarcasına...
Aldanmayın dağların sessiz duruşuna
Dağlar yıkılırken çok ses verir.
İnsan yıkılırken...
İnsan yıkılırken kimin elinden tutarsa
Onu da çeker dibe götürür.
Otanmaz
Düzelmez
Alın yazısı gibi
Un ufak olana kadar hep ele gelir
Silinmez
İyileşmez kırık izleri.
___ilkayy@2bin10sekiz