yüreğinin sarkısı sözle bana
kırık yanlarınla oynarken aşk
hala icinde olan sızılarını konuştur
biraz lekeli ve azcıkda utanç duyarken kendince

güvenmedim
hiç özgür
olamazken
sevgi.



aldatılmış hislerim var benim biraz
korkularımı gömdüğüm nisanlarım
ölmeyi beceremedim yazlarım
sildiğim insan yüzlerimde ağrılarım


midem kalp kırizi gecirirken
gözlerimde nöbetlerim bitti
kanayan yanlarımda ilacı buldum
en ağır acı unutmakmış öğretildim


gün mağara gibi icerime girerken
herkez yanlız savaşırmış durur iken acemi
yavaşlarken uçsuz bucaksız cöl soğuklarında
kim beni öldürdü şimdi dayanılmaz gülerken



ağır geceler uyku tutmaz
sabaha kadar dinle kendini
hangi yol sakin bir iç cekiş
söyle yaşamakmı güzel yoksa


her gün dirilmekmi



yüreğinin hüzünlerini söyle bana
hadi kalk düşdüğün günü hatırla
yavaşca sığrıl kendinden
sil ama asla arkana bakma ...


orası araffın yan gülüşleri
biraz yalın yamalak cokta alık
birinden cok mutluyken
ondan süphe et der


bir
yanım
diğerleri
olamazken..



ne bekliyoruz
doğru zamanı
icimdeki ses
kurut yüreğini
diyor

gitdikce
büyüyor
süpe
az

kaldı

yaşama
fanisin
ölümlere
dur ma

hadi
bosver
gülümse
yalana

hüçrem
değişmez benim
vermem yalnızlıklarımı
özgürüm kendimce


ne sen
nede ben
bir ruh olmaz
ikimizden


hadi
susmak
zafer
unutmak yorgun kalabalık


özgür
kalamayan
dipsizliğimize
ölç


cok
ufak
biraz telaşlı
ince düşer
diğmi



acılarda
kuru
soğuk

sızı...








ne sen
nede ben
bir ruh olmaz
ikimizden
.....
Hadi kalk git
Oturduğun yerden
Misafirliğin bitti sevgili
Bir bıçak gibi kestiğinden beri
...
hadi
susmak
zafer
unutmak yorgun kalabalık
....
Kalabalığımı bana bırak
Sen yalnızlığını al
Geride kalana bakma
Sen aldırmazsın nasıl olsa
.....
Acılarda
Kuru soğuk
Yakmaz yüreğimi
Sen bitecek bir sızı
Dinecek bir kalp ağrısı
Hadi şimdi kalk ve git....