Öyküler kusan mağaranın tavanı;
En delisinden rüzgâr
Teğet geçerken sakilce,
Miğferinde yarım bir ok
Saplantı misali
Her derin acı.

Öykünen insanlar cumhuriyeti,
Yarım ağız sevmekten dem vuran
Kırık dizeler şehri.
Her bir kuytuda
Uyduruk sevinçler,
Lahzanın eşkâli buruk çok buruk
Bir kâbustan alacaklı
Yeniden kurulmalı düzen belki de;
Çocukların ölmediği
Kadından yana da derdi olmayan
Alayı isyan
Alayı yalan
Derin çukurlar.

Dehlizi mimlemiş pergel
Gayri safi milli hâsıla
Bölü insan
Eşit mutluluk,
Demek
Belki de yaratacak farkını.

Kurşun misali her hece
Yine aşktan alacaklı
Kör kuyuda
Boğulmaktan haz duyan
İblisten yana isyanı
Yine münafık gölgenin
Tutsak kıldığı
Mağdur yürek
Kayıp neşe
Adı insandan yana
Derdi nefsin cüreti
Tam teşekküllü
İsyan pazarı.

Hangi rota?
Hangi nokta?
Hangi’den geçtik geçeli
Kural dışı sevda masalları
Yine masumiyetten serzeniş
Kâbus misali
Öykünen her geçit
Sadece tutsak kılınmış
Kalburüstü düş misali
Düşüp de peşine hayalet geminin
Güvertesinde sayısız iskelet
Adsız yolcuların
Son durağı.