hiç düşündün mü yalancı şafakların sığlığını ?
ya muhasebesini, faniliğin cezbedici lezzetlerine kanmamayı
insan özüyle meşgul olmayı öğrenebilmeli ve dağıtmalı sisleri
ve...insan çözdü zannedersem,”eğer kavuşamazsan, içi aşk olan” derin manayı.

sigaranın dumanında efkarını seyretmek diyor, asaletli bir cümle
ve… dağılıyor katre katre hücrelerimin en ücra köşelerine aşk yelleri
kalbimi çeken karanlıklar ve zifiri iklimler var, beynimi kundaklayan
öyle bir yaşantısı var ki mavera penceresinde, “vuslat öykülü aşk erleri.”

aşkı unutmuş bir insanın şayet özüne damıtılsa bengisu
hangi sevdalar kucak açardı ? çöllerde yaşayan mecnuna
ya kıyıya ses veren mavi dalgaların içe öykülü türküsü?
sen hiç zeval ve hiçlik kemendi salladın mı bitmeyen gecenin koynuna ?

sen hiç gördün mü gökte kayan yıldızların çizdiği hendeseyi?
ya da kırmızı karanfillerin ülkesinde patlayan sessiz volkanları
insan kaybetmişse hayat rotasını demir atarmış zemheri kışına
ben hicranla göğümde karşıladım, hece hece deniz yürekli manzaraları.

yusuferdoğan