17
Yorum
58
Beğeni
0,0
Puan
1622
Okunma

zulası yok hayatın
pusulası da
ağlıyorum ama
sileceği yok gözlerimin
aynada gördüğüm her yüz
elbette benim değil
gitmelerinde bir anlamı olmalı bence
en az gelmek kadar
ucunu tutabilsem çözeceğim düğümü
sepya bir fotoğraf sanki gördüğüm
acılarımı kibrit suyuyla yıkıyorum
nihavent makamında esiyor rüzgar
iliğimi kesiyor
bu bir afet
bu bir ıslak külfet
yoktan geldim
çoktan
hayat anlatılamayan lal umut
hayat sesi kısılmış sükut
gel uzağımdaki hasretim
gel asri saadetim
sen ışığı gözlerimin
sen aşığı yüreğimin
sen inikasım
sen kupa asım
kül ekildi ayrılığa
eskidi nakaratım
vuslatımın ipi çekildi
ey kelepçelenmiş acıya üryan ruhum
ey diri halime biçilmiş kefen tabutum
sormayın sizi gözlerimin haresi ne
içimin pare paresine sormayın
mümkünse , benide daha fazla yormayın