EĞER
Uzun yolculuklar çıkar karşıma,
Kalbimin götürdüğüne varabilseydim eğer.
Özlem denen duyguların kanatların da,
Uçardım!... Önümü görebilseydim eğer.

Silerek acıyı zaman kuyuların dan,
Cesaretin rüyâsına , dalabilseydim eğer.
Deseler ki; Nefesin bir günlük hediye,
Düşerdim yollara, seni görebilseydim eğer.

Sevginin manasına kayıtsız dalardım,
Vefa köprüsüne varabilseydim eğer.
Ellerinde yakılan, al kına olurdum,
Bir gün kapını çalabilseydim eğer.

Nerden bileceksin !.. Nasıl olduğumu?
Ruhuma bir gölge olabilseydin eğer.
Matem kıyıları bizden kaçardı,
İçimde çağlayan , pınar olsaydın eğer.

İçimde duygular sizlere ömür,
Sırtımdaki yükü alabilseydin eğer.
Tesadüfler de kadere dahildir,
Köklerime toprak ,koyabilseydin eğer.

Seneler geçer de, izler hep kalır,
Kibrini hicranda kırabilseydin eğer.
Bir damla kanım akmazdı, inan!...
Darağacın da ölümü tatsaydım eğer.
ZEHRA YÜCEL( 28.2018)ÇARŞAMBA