Hepsi dağıldı gitti nerede oğlan uşak?
Çok aheste dönersin kavanoz dipli dünya
Ruh özgür olmak ister beden mi arza uşak?
Bir gün sen de sönersin kavanoz dipli dünya.

Bu güneş sisteminde doğuştan mı aymazsın?
Bağırırım durmadan hiç sesimi duymazsın
Tüm fakir fukarayı sen adamdan saymazsın
Güçlü beye sünersin kavanoz dipli dünya.

Buzul çağlar misali kendince büyük devler
Harabeye dönmüş bak yaşadığı tüm evler
Bir feryadın nişanı çakaldaki o pevler
Mazlum seni önersin kavanoz dipli dünya.

Bazen gerçeği saklar aldatıcı loşluklar
Niçin sarhoşça sızlar gönlümdeki hoşluklar?
Doldurdukça boşturlar uzaydaki boşluklar
Bir deliğe tünersin kavanoz dipli dünya.

Eksenle zor aşkına kaç milyon sene geçti?
O büyük yaratıcı seni bize yer seçti
Oysa doyumsuz hırsın ne hayatları biçti?
Yaşlanınca dinersin kavanoz dipli dünya.

Bir hikmeti Hüdadan sevdalandım o güle
Beni yakıp kavuran sana da uğrar çile
Aynı saftayız anla Âdem olmasan bile
Dört kolluya binersin kavanoz dipli dünya.

İyi çiftçi değilken beyne tohum ekerim
Tuza benlenmiş tenim illa derim şekerim
Yürekteki arzuyla yar hasreti çekerim
Ayrılıkta hünersin kavanoz dipli dünya.

Bataklıkta mandalar kaya başında davar
Ebediyim zanneder canlılar sıra savar
Yüce Allah’ım hariç herkesin bir sonu var
Yörüngenden inersin kavanoz dipli dünya.

Boynu bükük çöplükte garip bulamaz aşı
Köşede akılsız it bekler sıcak lavaşı
Biraz kanlı biterken kedi köpek savaşı
Püsük gibi sinersin kavanoz dipli dünya.

14.03.2018
Ahmet Çelik