9
Yorum
24
Beğeni
0,0
Puan
1625
Okunma
Bir intihar vaktiydi gözlerinden düştüğüm an
Sımsıkı sarılırken üşümek gibi biraz...
Canıma tuz basarken şarkılar
Şiirler alaycıydı satır aralarında.
Gorki’nin bir kitabıydı hatırlıyorum
Biraz mahçuptu ve biraz da sararmış
Unutulmaktan rafta...
Bir intihar vaktiydi,radyolar cızırtılı
Televizyonlar siyah beyaz
Ben kahır mektupları yazıyordum gök’yüzüne
Sen çoktan açılmıştın denizlere...
Hala menevişlenir mi gözlerin öfkelendiğinde?
Benimkiler hala okyanus oluyor sen’i istedikçe!
Vaktiydi işte bir intiharın!
Ellerin pürtelaş,
Gözlerin ağlamaklı!
Gitmeli miydin bilmiyorum?
Gittin mi?
Onu da bilmiyorum!
Ama biliyorum, çok sevdim seni
Beni hiç sevmediğin kadar!
10:50/ 19 Mart
Sevtap Kaya Nurgönül