On üç yaşı

On üç yaşı ! Alnının üstüne hiç bir anne dudağı
Konmayacak, zavallı çocuk, mutluluk vermeyecek ;
On üç yaşı ! Ve bu günde babanın bir bakışı
Kalbini ferahlatarak seni sevindirmeyecek.

Öksüz, işte sana seslendikleri adın bu,
Yıldırımın dağıttığı bir yuvada doğan kuş.
Kuluçkadan, heyhat ! Kanatsız, kimsesiz, üç yavru,
Kalan ezilenlerden uzağa, rüzgârla fırlatılmış.

Ve, şimşek ile serpildiler tepelere, ovalara,
Ne yazık ki aynı çatı tekrar barındıramadı,
Doğdukları ocaktan, çaresiz şikayetleri de olsa,
Tanrı, uzun zaman, ayırmak isteyebilir onları.

Yine de teselli bul ! korkularını düşün,
Sana kalan bir çift nimet, ümit ve hatıralar olacak;
Gökte bir el, gözyaşlarını silmek için beklerken ;
Yeryüzünde bir başka el, çocuk, seni umutlandıracak.

Henri-Frédéric Amiel (1821-1881)
Çev. Sunar Yazıcıoğlu