0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1852
Okunma
her telden kalemşor, alfabesi ikiyüzlü,
kırk dinlimi kırk donlumu anlayamadım
ne sırma saçlıdır, ne de badem gözlü
bir kararda durup ta kavrayamadım.
kör düşünce insanın yüzüne yansır
başlar karalamaya kendi vasfından
kalp paslanmış gösteriyor aynadaki sır
çalakaşık beslenir yalak tasından.
buluştur o zaman, kağıt ve kalemi aynı cümlede
yanılgı insan içindir, bitmesin silgi kalemden önce
kapılırız hiç bitmeyecekmiş gibi dünyanın açmazına
maalesef; ne söylesem ne yana dönsem hepsi muamma
bilmelisin ki ; bu hayat böyle gitmez, hayat bir değirmen
ne çınarlar geldi geçti bir baltalıktı ömürleri
çok fazla bir şey değildi, çarçabuktu isteseydin öğrenmen
ama, leyleklerin de lak lakla geçermiş günleri.
yusuferdoğan
