Sen ve ben
İki ayrı kentin sabahında
İmkansızlığın içinde
Yokluğun acı nefesinde
Aşkı " soluyan bir yürek...
Suyla ateşin, geceyle güneşin
Birbirlerini sevmesi gibiydik biz
Yıldızlar şahit oldu yalnızlığıma
Ateşine düşen her zerreme
Geceler bile anladı vazgeçilmeliği
Sitem dökülüyor bak satırlarımdan
Her derdine ızdırabına inat
Yine de korkuyorum
Hangi mevsimde vurdun yüreğimi
Zaman diliminde sildim
Saatin tiktak seslerini
Doğru olan nedir bilmiyorum
Yağmuru dilenen kuru toprak gibi
Her sabah nefesini soluyorum
Güneşi bekleyen kuru yaprak gibi
Akşam kızıllığında kaybolan umutlarım gibi
Batıyorum hergün
Zaman çalmayacak kapımı
Belki de ellerin hiçbir zaman
Tutmayacak ellerimi
Ellerin avuç içlerimde terlemeyecek
hiçbir zaman
Bırak bu acımasız zamanın
Bize hasret borcu olsun
Bakmasın gözler birbirlerine.
Değmesin dudaklarımız dudaklarımıza
Ve daima
Yağmur yüklü bulutlar yağsın üstümüze
Y.szgn