Bir elimde kalem,bir elinde beyaz kağıt
Zihnimde düşünceler gece kadar simsiyah
Artık bekleyecek hiç baharım kalmadı
Yoksun’ya yüreğim üşüyor
Yüreğim ayaz
Kurtulamadim bu sevdadan
Zor degil sevmek aci versede
Bir anlik sensizlik degil
Hani senin olmak vardı diğer yanım
Taş kalbin bana gülümseyecek mi ufukta
Ve ben daha çok sevecekmiyim seni
Damla damla taşacakmıyım yüreğinden
Sensiz gecelerimde
Biraz daha sevgi biraz daha aşk olacak mı

Bendeki bu sevgi bitmez ki
Sana yetmedi biliyorum
Ama benden bu kadar canım
Dokunulmamış tenimi sözlerinle yıkama
Acı oluyorsun bana yaklaşınca
Söndürme çöl kokulu dudaklarimdaki ismini
Özlemim sevdamin baharinda
Yüreğim ol haydi
Bilirim aydınlık yok,ümitse çok az
Mevsim kış,bahar sensiz olmaz
Sen yine de ümit et gül biraz
Aradığını bulamadın,yol çok uzadı
Artık sabahlar bile oldu karanlık
Uzaklaşmak istiyorum
Gidemiyorum hiç bir yere
Sanki prangalı elim ayağım
Belki de gücüm yok yeniden sevmeye
Bir ümit,belki bahar gelir gönlüne