Kanatlanır şu ruhum göklerin gizeminde
Hayat sen ne güzelsin mavinin çehresinde
Yağar lütfu ilâhi muhabbetin deminde
Hayat sen ne güzelsin sevginin neşvesinde

Dert, keder, elem gider ruhum rahata erer
Gülistan bahçesinde gönlüm gülleri derer
Bu ferahfezâ iklim ukbâyı öne serer
Hayat sen ne güzelsin dünyanın dengesinde

Bir meltem esiverir ufkum o an açılır
Mevlâmın sekinesi dört bir yana saçılır
Allah’ın ihsânıyla her sınavdan geçilir
Hayat sen ne güzelsin dertlerin çaresinde

İmtihan çetinse de güvenirim Allah’a
Eğer yardım ederse kavuşulur felâha
Karanlıklar dağılır ulaşılır sabaha
Hayat sen ne güzelsin umudun gölgesinde

Sabrın sonunda gelir kurtuluşun sesleri
Sükûnet bulur bu can gider yürek sisleri
Bırakır bir anda kalp tuttuğu o yasları
Hayat sen ne güzelsin huzurun beldesinde

Ne bu dertler kalıcı ne de bu ömür bâki
İnançla sabredenler alır cennette mevkî
Budur işin aslı ve değişmez hakikati
Hayat sen ne güzelsin Rabbimin müjdesinde

Selva Durmaz Emir