Yüreğime yazdığım ağır bir roman gibi
Vuslat, sevgilinin yüreğine dokunmak demekti
Hep kalbimde olmanı istedim
Çok şey mi istedim,boşver
Sende boş verenlerden ol
Unut ma beni
Veya unut gitsin
Bizimkisi anlamı olmayan
Olsa bile akıllara sığmayan
Bir duyguydu, bir umuttu
Ben ise bayramı olmayan
Bir kurbandım sadece

Yüz sürmekti yüzüne
Omzuna başını koymaktı
Sahilde elele olmaktı gizlice
Sadece nefesinin sıcaklığıyla yetinebilmekti
Bir ömrü, bir saate sığdırabilmekti
Bir damla su içmeden
Yüreğine el vurmaktı

Bizimkisi martının balığa aşık olmasıydı
Kuru güllerin hayat bulmasıydı...
Belki de sarılıp ağlamaktı
Dudaklarında erimekti vuslat
Bulutlarını yağmura dönüştürüp
Yanağını sulamaktı

Sımsıkı sarılmadan
O bakışlarına kurban olmaktı
Soruyorum sana şimdi
Vuslat mı daha zor, ayrılık mı
Gitmek mi zor, yoksa kalmak mı
Ayrılık mı zor, yoksa ölüm mü
Duygularını köreltmeden
İçinde hissetmek mi

Sonbahara neden son demişler
Biliyormusun
Arkası kış olan
Umutları beyaz kar ile yıkayıp
Yeni yolun açık olsun diye
Yeni başlangıçlar
Yeni umutlar
Yol göstersin yüreğine
Y.szgn
Kkkkkkkkkkkkkllll