SEVGİ VE ÖLÜM

Ölümünü gördüm doğanın
Kuşların, ağaçların, bitkilerin
Bilmem ki kaç hazan mevsimi
Acılarını yaşadım gözlerim yaşlı
En sevdiklerimin birer birer
Vakitli doğanlar vakitsiz öldüler
Ölümü ve ölenleri gördüm
Sevenler ölse de, sevgileri ölmediler
Çünkü sevgiler ölümsüzdürler

Hayat bir ırmaktır sessizce akan
Aktıkça yaklaşır ölüm tükenir zaman
Karanlığın içinde nefes nefese
Sevginle baş başa yaşıyorum bu gece de yine
Korkmuyorum ölmekten çünkü ölümü gördüm
Tadınca ölümsüz sevgiden ben ölümü öldürdüm
Gönlüme düşen sırrı aklımla çözemedim
Sakladım insanlardan kimseye söylemedim

Nice ırklar kavimler geçti yeryüzünden
Yıllarla birlikte ömürleri tükendi, zamanları doldu
Yıldızlar gibi yüzleri bir bir soldu
Neresinde yanıldık bu hayatta diye hiç düşünmeden
Neden bu kin, bu nefret, insanlara bu düşmanlık neden!
Halbuki hepimiz geldik tek bir dededen…
Bizden önceki kavimlere de nice tufanlar yazıldı
İnsanlar eliyle dünyada düzenler bozuldu
Acılar hükmetti zamana yüreklerden taşarak
Kabuk bağladı yaralar zamanları aşarak

Şimdi yine ıssız ve soğuk geceler
Aşkınla yanan kalbim her atışta adını heceler
İçli dualarım yankılanır kalbimden göklere
Bir sen duyarsın beni huşu ile titretip bedenimi
Cevabını iletirsin sonsuzluktan hediye
Ben de, ben de seni seviyorum diye!


30-05-2008
Şair, Burhan AKSU