istanbula inceden inceye yağmur yağıyor gözümün nuru
bende demledim çayımı
cam kenarına geçtim damlaların asfaltı öpüşünü izliyorum
önümde sensizlik var
aklımda hayalin
akşamları çıkıp geldiğini köşe başını izliyorum
şarkımız çalıyor radyoda garip düşlere dalıyorum
yağmuru sevmem aslında bilirsin
sadece seninle çıkardım yağmurlu havalarda
kıramazdım gülen gözlerini
kıramazdım tatlı , şirin sözlerini
ama artık çıkmıyorum
sensiz bu sokaklardan keyf almıyorum
oysa ne güzel atardık kendimizi dışarı savururduk sokaklara
el ele yürürdük mutsuzlukların ,sevgisizliklerin inadına
sen yarısı değildinki tamamıydın kalbimin
her anımı süsleyenim
sabahları günaydınımdın akşamları iyi geceler öpücüğüm
iş dönüşlerinde koşarak gelişimdin
yanından ayrılmak istemeyişim
istanbula yağmur yağıyor güzümün nuru
yağmur şehri ,hasretin gözlerimi ıslatıyor
hiç bir şey yokluğun kadar zor gelmiyor
hiç birşey sensizlik kadar incitmiyor hayallerimi
ey benim şiir gözlüm dön artık geri
ne olur dön artık geri