Duygularım virane dimağım karma karış,
Bendeki bu garip hal, hal değildir bilesiz,
Uçurum kenarında, ölüme kalmış karış,
Benimdir dediğim kol, kol değildir bilesiz.

Günden güne eriyor içimdeki heyecan,
Kendime faydam yok ki olayım kimseye can,
Gözümden seller akar, her an olur heyelan,
Umut bağladığım sal, sal değildir bilesiz.

Ağır aksak gitmekte, keşmekeş yaşam tarzı,
Töreyle uğraşmaktan, kaçırdım sanki farzı,
Hep dilendim ömrümde, ben oldum eden arzı,
Tutunduğum kuru dal, dal değildir bilesiz.

Feryadım çığ gibidir, bitmiyor benim derdim,
Can paremi çiğneyip, ömürden ömür verdim,
Ne kıskandım kimseyi, ne bir kez sefa sürdüm,
Saymadığım yaban el, el değildir bilesiz.

Zamana yaydım işte, beklerim meçhul sonu,
Hayat denen bilmece, gösterir konumunu,
Gelip de, Firgatliye aşk nedir sorarsan onu,
Aşkla kokladığım gül, gül değildir bilesiz.

Aşık Firgatli/Erdal EBEM