Dün akşam yine geçip gitmişsin bizim sokak dan,
Yine kırmızı giymişsin diyorlar,
Yine saçların bukle bukle dökülmüş omuzlarına.
Geç vakit uğramışsın bizim çiçekçiye,
Üç beş kelam etmişsin,
Beni sormamışsın hiç.
Bakkaldan sigara almışsın,
Köpekler sevmişsin sokak ortasında,
Kedilere yiyecek bırakmışsın.
Hiç değişmemiş gibi anlattılar seni,
Yağmur çiseleyince kırmızı şemsiyeni açmışsın,
Başka renk deselerdi inanmazdım zaten.
En son yağmura yakalandığımız aklıma geldi,
Çantandan çıkardığın şemsiyen,
Yüzüme bakıp gülümsemelerin,
Öyle sesizce geçip gitmişsin sokağımızdan,
Hal hatır sormadan,
Özlemeden,konuşmadan.
Hani seninle karanlığa kaldığımız vakitler olurdu,
Hatırladın mı,
İyice sokulurdun yanıma,
Sımsıkı tutardın ellerimden,
Bizim çiçekçiden gül alırdım sana,
Çiçekçi kız,
Ablam güllerden güzel derdi,
Ben gülümserdim sen utanırdın.
Ve ben senin utangaç yanaklarını öperdim.
Ben güllerimi aldım derdin .
Şimdi ne zamansız bir zaman görüyormusun,
Ellerin bana uzak.
Ve ne kadar oldu yanaklarından öpmeyeli.
Bu gün zamansız geçmişsin bizim sokak dan,
Bunu saymıyorum,
Bir fırsat yarat,
Bir zaman yarat uğra,
Sebebe gerek yok,
Özledim de yeter..
_____Cengiz Yılmaz/Şiir Baba/05/03/2018