İçimde
içimin yalnız sokaklarını turluyorum
duvarlara yazılıdır bazen kader
kederimden ölemeyeceğim elbet
Ben de biliyorum bunu
ama
umut işte.

Kavganın orta yerinde olsam
dağılmış çehrem
patlamış şakağım
kırılmış parmaklarım
ile mutlu olurdum .
Belki
yanmazdı canım böyle.


Kim bilebilir di
İsabel,Henna,Amelia,Sofia,Leyl,Züleyha ve daha yüzlerce
sana verdiğim adlar
neyi değiştirecek sanki.
Tutmuyor işte ellerim
tırnaklarımı etime geçirdim öylece
kırılmış dizlerim
ayak parmak uçlarıma değin sızı.


Şehrin orta yerinde öylece
yağmurda
ahmak ıslatan değil
Aslında basbayağı bir ahmağım biliyorum ya
Neyse işte
bardaktan boşanırcasına yağmur da .

Islana ıslana
Üç kere sağa üç kere sola
eyvah
ellerim
Üç kere sağa üç kere sola
eyvah
dizlerim
üç kere sağa üç kere sola
eyvah
ayaklarım...

Nasıl çıkarsan çık işin içinden yüreğim
nasıl avunursan avun aklım
nasıl özlersen özle tenim
şimdi öyle bitkinim
öyle kırgın
öyle yenik
içimde bir dağ yerle yeksan
yenik ve küskün.

Siz
gelincikleri yine de sevin matmazel.
Bence siz kokacak öylece kentler
siz gibi gülecek çocuklar.
Sonra dediğinizi duyar gibiyim
sonrası hiç işte
kocaman
bir
hiç.

Boşluğuma bir şehri ve milyonlarca şeyi daha dolduracağım
belki yeriniz dolar diye...