KENDİME (445)
(ZAYİ OZAN’A HİTABEN)

Bir yanık türküdür söylediğin har.
Ağlama bülbülüm dalın yok senin.
Diyorsun ki bana bir bildiğin var.
Kim bilir belki de halın yok senin.

Bülbüle benzersin sen bir ozansın.
Konacak dalın yok şiir yazansın.
Sevgisizliklerde oyun bozansın.
Sazın vardır amma telin yok senin.

Sevdiğini sakın bırakma emi.
Ayrılık ve hüzün sevginin demi.
Hayatının sevmek olsun gündemi.
Bir sevdiğin var da gülün yok senin.

Sendeki yüreği bilenler bilir.
Sevenlerin varsa yanına gelir.
Aşk şarabı içip istersen delir.
Sevdiğine sunan elin yok senin.

Güzel bir değil ki etrafa bakın.
Gönlü bol keseden harcama sakın.
Sevdiğine varmak olsa da yakın.
Gidilebilecek yolun yok senin.

Bu ela gözlü yar seni sever mi.
Sever gibi yapıp sonra döver mi.
Başka yerlerde de acep över mi.
Bununla ilgili bilin yok senin.

Senin gönlün başka fıtratın başka.
Sevmelerin başka nefretin başka.
İstemesen bile düşersin aşka.
Sevgini sunmaya kolun yok senin.

Sen Zayi Ozan’sın böyle bilmişler.
Senin hakkında da neler demişler.
Ozanca yazarsın çok beğenmişler.
Kelam söyleyecek dilin yok senin.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara,28/02/2018 Çarşamba
Yayın : 02/03/2018 Cuma
www.edebiyatdefteri.com/siir/1149237/