Giderken beni de al git

Giden her şey bir şeyler bırakır ardında
Geçen zaman beyaz güvercinler bırakır saçlarına
Ve sonbahar hazan bırakır gözlerine

Her batan güneş
Bir gece bırakır aydınlıklarının üstüne
Sanma ki o ışık ayın kendindendir
Sanma ki yıldızlar altın rengindendir

O mumlar varya
gece zifirisinde yanan.
Güneşin gözlerinden dökülen buz kırıntılarıdır
Ayrılıklara üşüyen
Sessizce

Her sonbahar
Bir tohum bırakır
Kar yangınları altında ısınan
Ve yeni filizleridir
Aşk mevsiminin

Ben sonbaharlarada kırgın değilim
Mutlak bir gün solacaktır
Yaşayan her aşk
Öleceksek bir aralık vakti
Bir sokak avrasının kollarında değil
Kar yangınlarının zulasında ölek.

Her aşk bir acı bırakır
Acıdıkça tatlanan
Sen ayrılırken beni bırakıyorsun ya
Sensiz
Bana bakışkarını bırak da git
Bana kalbini bırak da git
Yapamam bilirsin sensiz.

Giderken denizleri götürebilirsin
Gözlerimden dökülen şelaleri de
Ama ne kadar istesende
Üzerine yatak serdiğimiz
Gökyüzünü götürme
Gökyüzü herkesindir