Bir ümit diyerek gitmiştim ona
Kapattı gönlünü, gelme hiç dedi
Hatta bir hediye, almıştım ona
Eliyle reddetti, alma hiç dedi.

Dedim ki kendime, ben de bir kulum
Kul başına gelmez böyle bir zulüm
Hatalıysam yok ya, ucunda ölüm
Faydası yok artık, bilme hiç dedi.

Bizim yaylaların, dağları kardır
Çıkıp inilmesi, epeyce zordur
Deresi, tepesi var, yolları dardır
Aramaya kalkıp, bulma hiç dedi.

Ne bileyim işte, dedim bulurum
Bunaldım şehirden, nefes alırım
Belki yarasına, merhem olurum
Beni çok ağlattın, gülme hiç dedi.

Bu aşkın uğruna, ben de çok çektim
İçimde ne varsa, açılıp döktüm
Yalvardım, yakardım, boynumu büktüm
Artık kapımı da, çalma hiç dedi.

Taş olsa konuşur, dile gelirdi
Zifiri geceler, halim bilirdi
Selâm verdiğimde, selâm alırdı
Bundan sonra haber, salma hiç dedi.

Necati’yim derdi, sırtıma sardım
Dedim senin için, dağları yardım
Karşıma aldım da, kendine sordum
Ölürüm diyordun, ölme hiç dedi.

Necati OCAKCI
25.02.2018
ANTALYA