0
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
1097
Okunma
Dar körebenin çukuru,
Gamzesine düşen ölmekte...
Uyanan her sükut,
Çığlığı çağırmakta...
Dillenmekte
Büyümekte.
İki kelime sonra ,
Bozuk bir lehçeden düşer söz!
"Işık "hecelerine ayrılarak okunur...
Çukurda gözleri bağlı taşlar,
Sıcağa yaklaşan...
Parmaklarını yapıştırdığın kaya
Uzun ve yassı.
Körebe bir adım ileride...
Sesle dolan ağız boş...
Kenarından sükut almakta...
Yürümekte yol
Akşamı uyuyan sabah uyanmakda
"Işık " kurumakda
Gıcırdamakda yalnızlık
Söz kapanmakda!.
Sönmekde düş...
Sesle dolan ağız boş!
Kıyısında HİÇ dolanmakda.
Bir kelime sonra düşer gök...
Körebe oynanır.