kırmızı saclı kadınım
aklımın ucunda biriken bakısların
dokunmak isteyipte erteledigim her bir an
yasamak isteyipte azraile rehin verdigim bu tuhaf hayat gibi
hala cok gencim ölmek icin
ama bu azrailim icin ne ifade ediyor emin değilim..
yarın,
yeni bir hayatın kıyısında uyanıp yeni bir kayba hazırlanmak icin
aslında yeni bir doguma,
ölume,
yalnızlıga,
sevdigim,
sevildigim kadının kırmızı saclarının bugusuna hasretken
uzaklıgının bir anlamı olmalı...
isteyipte alamadıgım her nefes
koklayıpta icime cekemedigim her cicek
damarlarıma karıstırıpta ölemedigim her uyusturucu
ayıldıktan sonra tuşladıgım ilk telefon numarası sana ait değilse,
bu aşkın ne önemi var?
sıradan geri dönuslerimin ardından dokunmak isteyipte dokunamadıgım kadın,
sen değilsen ne önemi var?

kalın uclu kursun kalemle ciziyorum üzerini yasayamadıklarımın..
tanrıya bıraktıgım bahsislerden hosnut olmadıgı icin simdi canımı yakıyor biliyorum..
bunca zaman karanlıgın korkusuyla hayallerimi yaktım bir bir..
simdi gercege inanmadım diye hesabını soruyor gelecegim..
sonrası yok bu hesaplasmaların
taksim meydanına dar agacı kursan asamassın benim fikirlerimi
cunku hala bilirkişi raporlarında
’kamu varlıgına herhangi bir zararı yoktur’ ibaresinin ardından geliyor ismim..
ve ben artık hangi kadına seviyorum desem
aklımın ucuna senin adın yapısıyor...
yoklugunu tatminlerimle gecistiriyorum..
sensin diye geceleri kendime dokunuyorum
bir gun gelirmisin emin değilim..
gelmezsin diye,
aklımın karanlıklarına mumlar dikiyorum..
gelmezsin diye,
gelişine en yakın hayal kırıklıgına
mezarımı kazıyorum..

06.06.2006
01:28