4
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1097
Okunma
Özlenen özlendiği vakit gelseydi,
Geceler daha az sonsuzluğa kilitlenirdi,
Başrolünü oynadığın hayat oyununda,
Umudunu yeşerten bir neden filizlenirdi
Gökyüzünde uçan kuşlar gibi bihaber,
Musluktan akan bir damla yaş gibi gerçekler,
Girilen her sokağın çıkmazında takılan geceler,
Gözlerini tavandan ayırmadan hayal eder.
Ölüme kadar giden bu yolda,
Bir ölüden farksızdık aslında,
Çaresizdik ve korkuyorduk yaşamaya,
Alışmak için tutunduk hayatın kollarına,
Susmaktan çok ağladık belki de,
Sessizliğe koştuk her acı çektiğimizde,
Kuytu köşelerde bulduk bir duvar,
Anlamasa bile tutunduk kim bilir kaç kere.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz
