3
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
990
Okunma
Yoktun sen,
O bakamadığım gözlerinde
Alıp götürdüğün o yerde
Yoktun sen, gülümseyişlerinde
Kime inanmalıydı kalbim
Benim olmayan sözlerine mi?
Susturamadığım gözlere mi?
Ait değildin ki sen kalbine bile.
Gizlenmeliydi tüm sözcükler
Adeta yuvalarından fırlamış gibi,
Çıkmalıydı tebessümünle yeniden,
Yoktun sen, yok olmaya mahkum gözlerden.
Bir bir sihirlendi bedenler,
Dudaklar kilitlendi hücresine
Yok sayıldı gece, sesinle
Yoktun sen , gelmedin bile bile.
Saydım günleri kalemle,
Yok olmaya mı başladım gerçek de,
Sesini duydum sanki şimdilerde,
Fırtına gibi geçiyorsun yokken sahnede.
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz