Öyle çok özledim ki,
Bir sese öyle hasretim ki
Sonsuzluğa uğurlayamadım hislerimi
Gecem gündüze karıştı oysa ki.

Uyusam şimdi düşlerde, gerçeği görmeden
Sussam ve sesini duysam evden
Bir kere sarılsam gitmeden
Gitme, gitmek için çok erken

Öyle ihtiyacım var ki sana
Her gece hayaletlerden yoruldum anla
Sorgular oldum hayatı sonsuzlukta
Gitmeseydin olmaz mıydı be baba.

Bu kadar çok mu sevildin sen
Ondan erken aldı seni bizden
Çağırsam da gelmezsin şimdi sen
İçimdeki hüzün dinmiyor geceden

Gündüzüm de siyah gölgeler hakim
Yokluğun öylesine anlaşılıyor ki
Sustum ama öyle hasretim ki
Gelmekte zor şimdi

Toprak sevenleri erken alıyor kabul
İnsan sevdikleri yerine toprağa bakıyor
Susuyor ama yağmur gibi yağıyor
Küçük yaşta büyümek sana
kalıyor.

O kadar özledim ki
Baba diye seslenenlere bakıyorum şimdi
Hiçbir şeyimiz olmasaydı sen olsaydın
Hayat bu şansı da alıyor öyle çaresizim ki

Kanatlarım olsa uçsam gökyüzüne
Çıksam izlesem insanları sessizce
Dinse bu yağmur, gitse siyah gölgeler
Her taraf nasıl da karanlık

Gözlerim yağmurdan bir bulut
Ne unutabiliyorum ne uyuyabiliyorum
Nefes almak yaşamak öyle zor ki
Bencil olmak istiyorum.

Yastıkla buluşuyor gözlerim
Aynada yüzleşense ben miyim
Eski beni arar gibiyim
Yokluktu, varmış meğer bilemedim

Ayrılık mı, ölüm mü?
İkisi de insanı öldürmüyor mu?
Bir dilek hakkı verseler
Geçmişi başa sarardım.