Güneş ne güzel parlıyor bugün
Siliniyor satırlarımdan ilk kez hüzün
Darılmışken umutlara.
unutmuşken umut etmeyi.
Bırakıyorum
beynimi pervane gibi çeviren
nedenleri niçinleri...
Ayan ile beyan arasında
Takılıyorum zamanın peşine
Baktığım yerde buluyorum kendimi
Bürünüyorum sabahın maviliğine
Dönüşüyor dört mevsim
masal pembesine
Büyüttüğüm bekleyişleri
ilikliyorum yüreğimin en derinine.
Dudak kıvrımında
çayda çıra oynuyor
çözüldükçe sevdanın ketum dili.
Bakir kalıyor iki kelime
avuçlarımın içinde.
Büyük harflerle parlıyor
gözlerimin elâsında ’’Aşk’’şevk ile
Kollarım sarmalamak istiyor seni
içime sığdırmak istercesine
Dağların güneşine ekiyorum sevgimizi
bendeki resminle soluk alıyor nefesim
İkili sarılıyoruz sevi örgülerine
Aynı ruhun öğrencisi gibi
Her gün ismini yazıyor güncem.
’’Yaşamak sevdiğim seninle güzel’’
Kül besleyen adamım
seviyorum ateşini
’Kadınım’ ’Nurum’ deyişini
Bağlandıkça kirpiklerimiz
deli bir rüzgara.
İpekten sevgi kozasında.
kucak kucak harmanlıyoruz saadeti.
Gösteriyor saatler hep Sen’i
Doğum günü kalbimin bugün
İyi ki doğdun,iyi ki varsın sevdiğim
Kaç gel akşam susuşlum.
Açtıkça gündüz sefası gibi
yaslansın varlığına kolum.
Bir kaç metre küp olsa da
şımart içimdeki sızıyı
Karla örtülüp
hayretle kapansın solum

Ferdaca.