Ben seni yaza yaza tüketemedim sense
Nakış nakış işledin yüreğime kendini
Öylesine vurgunum ki ben sana
Aklımdasın her sabah uyandığımda
Sırtın da kocaman bir dağ
Yönü kıbleye dönük
Uzun zamandır gidemediğim
Bir köy var tam bir yarım ada
Üç tarafı orman bir tarafı ova
Adı mıhlı aklımda ey akçakışla
Ne zaman düşlesem seni
Bulgur bulgur su toplanır anlımda
Yıkıntılar bırakır ağıt tutar
Damarlarımda kan tutuşur
Belki yanacak belkide yakacak
Gözlerimden süzülen iki damla yaş
Durup dururken asılıyor yüzüm
Diyecek o kadar cok şey varki sana
Onurum gururum al yazmalım
Dağların ovaların efsanedir yaylaların
Kitaplara sığmayan bir kara sevdalıyım
Çağla yeşil badem gözlüm sen
Sevincimin adı bereketli toprağım
Bir merhem sürer gibi sürdüğüm
Göğsüm üstü gül pembe
Anılar bırakmıyor talihsiz başım
İlk bahar gibi birikmişim sana
Çılgın taylar gibi doruklarda
Dolu dizgin
Ne yapsam susmaz ağlar kalemim
Nazlı bir çiçek gibi çiğ döker
İlk güz akşamlarından kalma
Bağrım çöl hasat zamanı darmadağın
Çığlık olup düşüyorsun avuçlarıma

Salim Erben