ÇERAĞIN NERDE SENİN
Gül yaprağı ekmişsin ,zarfın her bir yanına.
Gelirse otağına ,can katarsın canına.
Öpücükler koyarsın ,o güzel yanağına.
Canana name yazsan ,varağın nerde senin.

Gecenin karanlığı ,süzüldü odalardan.
Güneşin ışıkları ,çekildi obalardan.
Çokta medet umulmaz ,ışığa sobalardan.
Gözün seni yanıltır ,çerağın nerde senin.

Yaz mevsimi terk edip ,giderken elimizi.
Karakış yine mi ,kıracak belimizi?
Karlar yağıp kapatır ,bu sene yolumuzu.
Kışın habercisiysen ,kırağın nerde senin.

Haber salsan gel desen ,o yar yollara çıksa.
Bulut olup süzülse ,nehirler gibi aksa.
Kulağına kirazdan,küpeler yapıp taksa.
Sana gelmek istese ,durağın nerde senin.

Elinden bir iş gelmez,bozarsın olmuşları.
Taze güller dururken,toplarsın solmuşları
Boş testiyi taşımaz ,kırarsın dolmuşları.
Ben ustayım diyorsun,çırağın nerde senin.

Sevmeyi beceremez,üzersin sevdiğini.
Üç gün sonra duyarsın,cananın geldiğini.
Tarla eksen yeşermez,kuşlar yer ektiğini.
Her yeri sular basmış,kurağın nerde senin.

9/02/2018. H. Işık