_ Kendi kuyruğunu yiyen başın

kutsal topraklarında ezilsin


doymadın bir türlü gök suya

seni izlerken sessizce aktın

bildiğin yoldan

gün boyu küçük suya.

_Yıkandı yüzüm derelerinde

kayboldu bozkırların sıcaklığıyla

Ural’dan öte

güneşte kurutulmayan yıkanır oldu Cengiz

tören nerede

şimdi ıslık çalıyor uçan yapraklar

dalgasını geçip yaşlı meşeyle

geri dönsem diyorum

kapanmış dünya kapılarından

bak tersine yürüyor ayak izlerin

belki beş bin yıl önceye

kimse gülmüyor

nefeste aldırmıyor şimal yıldızına ayılar.

_ Ayılar derken

baya büyükçe hani

rüzgârı dinliyoruz beraber

kandilde neft ararken uzun uykusuzluğun ertesi gününde

ne âlâ

her şeyiniz sahte

imanınız yalan

sularda izledim yine kendimi bu Haziran.

_ Yine rüzgârla yalpalayan tüy gibiydim

kendi gölgemde oynaşıyor tüm sevdiklerim

ah yitenler

kaçırma gözlerini ey İstanbul

bunlar hep senden.