Sevmiştim elbet ben de kuru yaprak misali
Her rüzgarda savruldum yoruldum gecelerde
Kandırıldım belki de tatlıydı aşk masalı
Sevmiyorum demiştim gurur vardı hep serde
Şimdiden sayıyorum saçımda ki akları
Geçen zaman kavurdu kuruyan dudakları.



Pişmanlık mı bilmem ki çığlık atan solumda
Sus dedikçe kudurur dalda dalga kabarır
Bir karaçalı olur bu aşk artık yolumda
İçimde birikenler şimdi bana bile sır
Eskiden asılırdı dalımda adakları
Geçen zaman kavurdu kuruyan dudakları.



Kararan bulutlara yar desem neye yarar
Yağmur olup yağıyor üstüme kelimeler
Her şiiri şu bağrımı hep olmazlara sarar
Kuzu olur yüreğim yine de sana meler
Git diyen bestelerin kilitler ayakları
Geçen zaman kavurdu kuruyan dudakları.



Bu devirde sevdalar tenden öteye gitmez
Aşk kalmıştır dillerde sevdaya tuzak olur
Yakılır her gönülde ona ağıtlar bitmez
Tende sevda tutuşur aşk ona azık olur
Biz gibi karman çorman şiirin uyakları
Geçen zaman kavurdu kuruyan dudakları.



Ayvazım DENİZ