gündüz uçuşan kanatlar
gecenin dinginliğine yapışır
ruha can veren umutlar
dağın zirvesiyle yarışır.

nice bülbül otağında
sarhoş gönül batağında
Musa fir’avn aynı anda
nefis kendisiyle yarışır.

İslam kainatta seda
İlmi emreylemiş hüda
minarelerde okunur nida
ezan gönüllere çağrışır.

insana "adam" dedirtir vefa
çektirme nefsine sefa
ahh bana ettiklerin cefa
inleye inleye bağrışır.

anadolu’m ana yurdum
bilmek gerek niçin sordum?
ay yıldızlı mühür vurdum
al bayrak gökyüzüne yakışır.

cephe bizimdir, gayret bizim er meydanımız
Allah’a adanmıştır bu emanet canımız
dökülse vatan için, damarımızda asil kanımız
“cennet” ebedi yurdumuz diye bağrışır.

ölmez şehitlerimiz bölünmez vatan
toprağın koynunda sır nöbet tutan
bize bizden değildir, bizi aldatan
müslümana güzel ahlak yaraşır.

muradımız kul olmak imtihan çetin
kuyuya düşsen de tevekkül metin
kölelikten efendiliğe giden devletin
Rabbin nimetlerine gözler kamaşır.

her zaman tebliğimizdir dünya bir durak
yer gök ışıl ışıl, etrafına dönde bir bak.
doğarkende giderkende hüznü ağlamak
bir tabutluk saltanatı, içinde taşır.

sevdası çok olanın yükü ağırdır
imandan nasipsizlerin gönlü sağırdır
Allah için yaşamak ve görmekte vardır
Rabbim cemalini nasip et bize…

biziz ilim ve cihatta meşru otağız
kılıç sallarız serhatte er oğul varız
Türk-İslam sancağındaki, sevdamız
namımızdır; cihana değer, kırklara karışır.
*
yusuferdoğan