Pusulamı şaşırdım, aa! .. dediler “bu aşık”
Gönlümde ki kaymağı yediler kaşık kaşık
Gidenlerden geriye üç-beş parça bulaşık
Kalmıştı, yıkıyorum! ..Aşk mı? Gözü kör olsun! ..

Sisli puslu bir rüya, zaman; sırtında kambur
Neyler ağıt yakarken, şen bir fasıl da tambur
Saf ve masum anımda, melek yüzlü mendebur
Yakmıştı, üşüyorum! ..Aşk mı? Gözü kör olsun! ..

Bir hızla geldi geçti, iz bıraktı, pek derin
Soramadım bir türlü “Neydi senin ederin? ”
O izleri doldurdu, gölgeleri kaderin
Sırıttı, ağlıyorum! ..Aşk mı? Gözü kör olsun! ..

“Sultanımsın” diyerek takamadım tacını
Yüzüme bakıp dedi; “Anlıyorum acını”
Avucuma koyduğu bir-iki tel saçını
Ağarttı, görüyorum! ..Aşk mı? Gözü kör olsun! ..

Yolunun üstündeydim, uğradı geçiyorken
Kaçmak kabil değildi, “aşk” adam seçiyorken
Bir firak kurşunuyla böğrümü deşiyorken
Vurmuştu, düşüyorum! .. Aşk mı? Gözü kör olsun! ..

Nice tahtı sallamış, rezil etmiş veziri
Mührü verip eline, vekil etmiş kiziri
Zevk ile uzaklardan, gönlümde med-ceziri
Seyretti, biliyorum! .. Aşk mı? Gözü kör olsun! ..

Ya sıramızı savdık, ya da aşk; teyet geçti
Söz, özünü kaybetti, zaman artık çok geçti
Bunca gönlü öğüttü! .. de; eline ne geçti
Duymadı, sövüyorum! ..Aşk mı? Gözü kör olsun